468x60 Ads

Showing posts with label කවදාවත් නොදැකපු දේ. Show all posts
Showing posts with label කවදාවත් නොදැකපු දේ. Show all posts

Sunday, October 21, 2012

◄ අන්තර්ජාලයෙන් ඇහෙන කඳුලු කතාවක් ►

'


 ◄ අන්තර්ජාලයෙන් ඇහෙන කඳුලු කතාවක් ► (MUST READ)

අමන්දා... ඇය කැනඩාවේ බ්‍රටිෂ්කොලොම්බියා ප්‍රාන්තයේ පාසලක හතේ පන්තියේ උගනිමින් සිටි දරුවෙක්. මේ වයසේ අනෙක් දරුවන් වගේම ඇයත් මිතුරු මිතුරියන් ඇසුරු කරන්නට, පිරිසක් අතරේ ජනප්‍රිය පුද්ගලයෙක් වන්නට, ආදරය ලබන්නට කැමැත්තෙන් සිටියා. මෙතැනදි ඇයට "පිහිටට එන්නේ " අන්තර්ජාලය සහ සමාජ ජාලා වෙබ් අඩවි. ඇය ඒ ඇසුරින් මිතුරු මිතුරියන් හමුවෙනවා, හැඟුමන් හුවමාරු කරගන්නව

ා. යෞව්වනය... නැවුම් හැඟුමන් උතුරා යන යෞව්වනය... මේ බැඳීම් තව තවත් ලෙංගතුව රඳවන්නට ඇයට බලකළා... ඇය අන්තර්ජාලය ඔස්සේ පැමිණි සෙනෙහසට, මිත්‍රත්වය වැළඳ ගත්තා... ඒත්...

ඒත්... ඩිජිටල් මඟ ඔස්සේ පැමිණි, එක්තරා විකෘති මානසිකත්වයක් ඇති පුද්ගලයෙක් ඇයගේ සේයාරුවක් ගත්තේ වෙබ්කැම් එක ඔස්සේ. මේ දැරිවිගේ "තුණු සපුවේ" සේයාරුවක් ගත් ඔහු ඉන් පසු කළේ ඇයට බලපෑම් කිරීම. ඇගේ සේයාරුව ප්‍රසිද්ධ කරන බවට තර්ජනනය කරමින් කළ බලපෑම අවසානයේ ඇයට දැන ගන්නට ලැබෙනවා ඇගේ ඒ සේයාරුව ප්‍රෙද්ශය පුරා, ඇගේ පාසල් මිතුරන් අතරේ පවා බෙදා හැර ඇති බව. මේ දැනගත් තැන පටන් ඇය කියන පරිදි ඇයට මානසික අවපීඩනයක් ඇතිවී තිබෙනවා.

මේ අවාසනාවන්ත සිදුවීමේ ඊළඟ පියවර ඇය පාසලේ මිතුරන් අතරින් කොන්වීම. ඇයට කවුරුවත් නැහැ. අනෙක් මිතුරු මිතුරියන් සිනාවෙන්, සතුටින්, කෙළි දෙලෙන් ගත කරත්දි අය තනිවෙනවා. තනියම කොනකට වෙලා ඉන්න ඇය පාසලේ සතුටුම වෙලාව විවේකය, ඒත් ඇයට සතුටක් නැහැ. ඇය තනියම තමන්ගේ කෑම වේල කත්දි අනෙක් හැමෝම සතුටින් සිනාවෙන කන බොන හැටි අය දකිනවා. මිතුරන්ගෙන් ප්‍රතික්ෂේප වෙනවා. මේ වෙනස හඳුනාගන්නා දෙමාපියන් ඇයට අවශ්‍ය ප්‍රතිකාර ලබා දෙනවා. ඒත් ඇය සිතින් විඳවනවා."මට කවුරුත් නැහැ. මාව කොන්කරලා..." මේ විඳවීමට ඇය පිළිතුරක් සොයනවා. මත්පැන් සහ මත්කුඩු ඇයට පිළිතුරක් සේ පෙනෙනවා. ඔව්... ඇය ඒ පිහිට පතන්නේ "වෙන කරන්න දෙයක්, කියන්න කෙනෙක් නැති තැන". ඒත් විඳිවීමේ නිමාවක් නැහැ. තව තවත් වැඩිවනවා මිසක. ඇය හඩනවා. හැමෝගෙම උපහාසයට, රිදවීම් වලට කොන්කිරීමට ලක්වෙන ඇය පාසලින් තවත් පාසලකට මාරුවෙමින් මේ විඳවීමෙන් මිදෙන්නට උත්සාහ කරනවා.

ඇයට මේ විදියට මාරුවෙන පාසැලකින් ඇයට වඩා වයසින් වැඩිමහලු තරුණයෙකු හමුවෙනවා. ඔය අතරේ තමන්ට නොලැබෙන ආදරය ලැබුණායැයි දැනුන ඔහුගෙන් ඇය අතවරයට ලක්වෙනවා. අවසානයේ ඔහු තමන්ගේ කාරිය කරගෙන ඇයව ප්‍රතික්ෂේප කරනවා. ඒ පමණක් නොවෙයි ඔහුගේ ආදරවන්තිය ඇතුළු පාසලේ මිතුරන්ගේ උපහාසයට, රිදවීම් පලට ඇය ආයෙත් ලක්වෙනවා. අළුත් පාසලත් ඇයට අපායක් වෙනවා. "මම ලෝකයට විහිළුක් වෙලා.ම ට රිද්දන්නම, මගේ පස්සෙන්ම මේ රිදවුම් එනවා" අයට සිතෙනවා. ඇයට පෙනෙන උත්තරය පිළිගන්නට ඇය සූදානම්. යම් උපක්‍රම ගනිමින් ඇය සිය දිවි නසා ගන්නට තැත් දරනවා. ඒත් ඒ තැත් වරදින ඇයට ඊට පස්සේ සිදුවන්නේ නැවතත් පෙරටත් වඩා රිදවුම්, විඳවුම් විඳින්නට. "ඇයි මේ ලෝකයම මට රිදවන්නේ. මම සිතින් දැන් මැරිලා. මට මැරෙන්න ඕන." ඇගේ තීරණය. දෙවරක් ඒ තැත වරදින ඇයට තුන්වන වාරයේදී ඇය "බලාපොරොත්තු වූ" මිදීම ලැබෙනවා. ඉකුත් 10 වැනිදින ඇය ලොවින් සමුගන්නවා. ඒ තවත් සියදිවි නසා ගැනීමක් ලොවට එක් කරලා. අද ඇය මෙලොව නැහැ.

ඒත් අදට මාසයකට පමණ පෙර ඇය ලොවට ඊට වඩා වැදගත් දෙයක් එක් කළා. ඇය තමන් විඳිවූ විඳවීම්, කඳුළු කතාව, ඇත්ත කතාව වීඩියෝවක් බවට පත්කරලා තිබුණා. ඇය ඒ වීඩියෝවේ එක් තැනක මෙහෙම සඳහනක් කරනවා. "I can never get that photo back" ඔව්, ඔබ අන්තර්ජාලයට මුදාහරින ඡායාරූපයක් සදහටම ඉන් ඉවත් කරගැනීම ඔබට කළ නොහැකියි. මෙතැනින් පස්සේ ඔබ දකින්නේ ඒ වීඩියෝව. බලන්න... කළබල නැතිව බලන්න... විනාඩි අටක් පුරා දිවයන මේ වීඩියෝව පුළුවන් නම් දෙවරක් බලන්න. මුල් වර ඇය ලියා පෙන්වන කාරණා ටික කියවන්න. දෙවන වර ඇගේ මුහුණේ, කටේ, දෙතොල්වල වන වේදනාබර හැඟුම් දකින්න. ඔබ සංවේදී අයෙක් නම් නෙතට කඳුලක් නැඟෙනු නොඅනුමානයි. එය පාඩමක් ! අමන්දා ලොවට දුන් පාඩම ඔබ හඳුනගන්න. ලෝකය අපායක් වූ ඒ සුරංගනාවියට ඇහුම්කන් දෙන්න. ඔබ වටා ඇති සමාජය ගැන හිතන්න. facebook තුළ සිටින ඔබේ මිතුරියන් දැනුවත් කරන්න මෙය බෙදාගන්න. මොහොතකට නවතිමි. මනසින් වගේම මසැසින් ඒ වීඩියෝව ඔබට නිරාවරණය කරමින්...



YouTube වීඩියෝවට මෙතැනින් →









 

Friday, August 31, 2012

තම සිරුරට ගිනි තබාගෙන නොසෙල්වී සිටි හිමියන්

'

 තිච් ක්වාන්ග් ඩුක් හිමියන් කියන්නෙ කෙටියෙන් කියනවා නම් වියට්නාමයේ ජීවත්වුනු. රෝමන් කතෝලික අන්‍යාගම් කරනය විසින් වියට්නාම ජාතිකයන්ට සිදුවන හිරිහැර වලට විරෝධය පාන්න තමන්ගෙ සිරුරට ගිනිතබාගෙන අපවත්වුනු මහායාන භික්ෂුවක්.

ක්වාන්ග් හිමියන් ජන්මලාභය ලැබුවේ 1897 දී පමණ. ඒ Hoi Khanh,ගමේ ( Khanh Hoa කියන පලාතේ Vạn Ninh දිස්ත්‍රික්කයේ ). හත්දෙනෙක්ගෙන් යුත් පවුලක උපන් ඔහු වයස අවු 7 දී බෞද්ධ දර්ශනය හැදෑරීමට යොමුවිය.

ඉන් අනතුරුව වයස අවු 15 දී සාමනේරකෙනෙකු ලෙසින් පැවිදි ජීවිතය ආරම්භකර සිය නම තිච් ක්වාන්ග් ඩුක් ලෙසින් වෙනස්කර ගත්තෝය. වයස අවු 20 දී උපසම්පදාව ලත් ක්වාන්ග් හිමියන් ඉන් අනතුරුව Ninh Hòa කදු ආසන්නයේ වනගතව භාවනාවට යොමුවිය. ඉන් අනතුරුව හෙතෙම සිය මුළු ජීවිතයම බෞද්ධ සමය වෙනුවෙන් කැප කිරීමට කටයුතු කලෝය.

වසර 1950, 1960 වියට්නාමයේ බෞද්ධ ජනතාවට අභාග්‍යසම්පන්න කාලයක් විය. ඒ වන විට වියට්නාමයේ බෞද්ධ ජනතාවට එරට රෝමානු කතෝලිකයන්ගෙන් සිදුවන හිරිහැර එන්න එන්නම වැඩි විය. රෝමානු කතෝලික පල්ලි වියට්නාමයේ බිම් අත්කර ගනිමින් අන්‍යාගමික කරනය දැඩි විය.

1963 වසරේ වෙසක් දිනය තුළ බෞද්ධ කොඩිය භාවිතා කිරීමේ තහනමක් හා ඒ වෙනුවට වියට්නාම ධජය භාවිතා කිරීමට එරට රෝමානු කතෝලික අගරදගුරුගෙන් යෝජනාවීමත් සමග වියට්නාම බෞද්ධ ජනතාව පාරට බැස සිය අප්‍රසාදය පලකිරීමට පෙලඹිය. මේ සටනේදි පුද්ගලයන් 9 දෙනෙකු ජීවිතක්ශයට පත් විය.

තත්වය මෙසේ තිබියදී ක්වාන්ග් හිමියන් පෙරමුන ගත්තෝය. හෙතෙම වියට්නාම බෞද්ධ ජනතාවට සිදුවන හිරිහැරවලට විරෝධය පාමින් 1963 ජූනි 11 දින වියට්නාමයේ කාම්බොජ තානාපති කර්යලය සල කවාන්ග් හිමියන් භාවනායෝගී ඉරියව්වෙන් හිද සිය සිරුරට ගිනි තබාගෙන වියට්නාම බෞද්ධ ජනතාවට සිදුවන හිරිහැර වෙනුවෙන් සිය ජීවිතය කැපකලෝය. සිද්ධිය සිදුවන අවස්තාවේ එතැන සිටි ද නිව්යෝක් ටයිම් පුවත් පතේ පුවත්පත් වාර්තාකරුවෙක් වූ ඩේවිඩ් හැල්බ'ස්ටන් මෙසේ සදහන් කර තිබිණි.
"මම ඒ දර්ශනය දුටිමි. සිරුරෙන් ගිනිදළු නැගිනි. ඔහුගේ ශරීරය මලානිකව වෙව්ලීමට පටන් ගත්තේය. හිස කලු වීමට ඇරභිනි. වාතය මස් පිලිස්සෙන් ගදින් යුක්ත විය. මිනිස් සිරුර ඉතා ඉක්මනින් දැවිනි. වියට්නාමීන්ගේ විලාපය මට ඇසිනි. මම හැඩීමට නොහැකි තරම් කම්පනයටත්, ව්‍යාකූලත්වයටත් පත් වීමි. ඔහු දැවෙන තුරුත් කිසිදු විලාපයක්, එකදු මාංශ පේශියක චලනයක් වත් සිදු නොවීය."

දැවීමෙන් අනතුරුව බෞද්ධයන් ඔහුගේ අළු ඉවත් කිරීමේදී පුදුමයට පත්විය. ඒ ඔහුගේ හදවත නොදැවී පැවතීමය. (දකුණු පස රූපය) ඉන් අනතුරුව ඔවුන් එම හදවත තැන්පත් කට එම ස්ථානයේ ක්වාන්ග් හිමියන් වෙනුවෙන් ස්මාරකයක් සාදා වියට්නාම බෞද්ධ ජනතාව වෙනුවෙන් සිය ජීවිතය කැපකල හිමියන් වෙනුවෙන් ගරු කරති.

Friday, August 24, 2012

රාවණා යනු කවරෙක්ද?

 
රාවණා යනු කවරෙක්ද?

ගෞතම සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ ලොව පහළ වන්නට වසර දෙදහස් පන්සියයකටත් වැඩි දුරාතීත කාලයකදී අප රට පාලනය කළ යක්ෂ ගෝත්‍රික රජු වූයේ රාවණාය. එම අවධිය තෙත්‍රා යුගය ලෙසින් හැඳින්වුණු අතර කාලය වසර දොළොස් ලක්ෂ අනූහය දහසක් පමණ වේ.

රාවණා රජුට පෙර මෙරට පාලනය කළේ රාවණා රජුගේම වැඩිමහල් සහෝදරයා වූ කුවේරය. කුවේර මෙරට පාලනය කළ අවධියේ සිට විජය රජතුමාගේ පාලනය තෙක් තොරතුරු සියල්ල අලිඛිතය. එම වකවානුවේ තොරතුරු අපට දැනගත හැක්කේ පුරාවෘත්ත, ජනප්‍රවාද ආදී ජන සාහිත්‍යය ඇසුරිනි.

කුවේර, රාවණා සහ විභීෂණ නමැති සහෝදරයන් තිදෙනා විශ්‍රාවස්ගේ පළමු වන භාර්යාවගේ දරුවෝ ය. පියාගේ ඇවෑමෙන් මෙම දරුවන් තිදෙනාට අත්වන්නට තිබූ යසශ්වෛර්යය ප්‍රමාණ කළ නොහැකි විය. විශ්‍රාවස්ගේ දෙවන භාර්යාව ද කෛකසී මෙම හේතුවෙන් කුවේර, රාවණා සහ විභීෂණ කෙරෙහි දැඩි ඊර්ෂ්‍යාවෙන් වෙළුණාය.

කෛකසීට අවශ්‍ය වූයේ එම යසස්වෛර්යය සිය කුසින් බිහිවූ දරුවන්ට උරුම කර දෙන්නටය. මේ ගැන සිතා උපායක් කල්පනා කළ කෛකසී ඔවුන් කඨෝර වූ තපසට පිටත් කර යවා ඒ අතර රාජ්‍යය සිය දරුවන්ට උරුම කරවා දෙන්නට උපායක් යෙදුවාය. එම උපායට විශ්‍රාවස් රැවටුණේය.

රාවණාට උපතින්ම හිස් දහයක්, නෙත් විස්සක් සහ අත් විස්සක් ද විය. එබැවින් රාවණා ‘දශානන’ යයි ද ‘දසිස්’ යයි ද නම් ලැබුවේය. එහෙත් විද්වතුන් පවසන්නේ රාවණාට හිස් දහයක් තිබූ කතාව නොවේ. ශක්තිවන්ත පුද්ගලයන් දස දෙනෙකුගේ හෙවත් උසස් වර්ගයේ හස්තියෙකුට ඇති ශක්තියට සමාන ශක්තියක් තිබූ බවය.

උග්‍ර තවුස් දම් රැකීමේ හේතුවෙන් මහා බ්‍රහ්මයා කුවේර, රාවණා සහ විභීෂණ කෙරෙහි තදින්ම පැහැදුණේය. ඒ හේතුවෙන්ම කැමැති වරයක් ඉල්වන්නැයි රාවණාට දැනුම් දුන්නේය.

එවිට රාවණා ඉල්ලා සිටියේ අමරණීයව විසීමට හෙවත් කිසි කලෙකත් නොමැරී ජීවත්ව සිටීමට හැකි වරයකි. මහා බ්‍රහ්මයා ඊට එකඟ නොවීය. එවිට රාවණා මිනිසුන්, වානරයන් ආදී සාමාන්‍ය අයගෙන් නොව දේව, අසුර ආදී මහා බලසම්පන්නයන් අතින් නොමැරී සිටීමටත් පරාජය නොලබන්නටත් වරයක් ඉල්ලුවේය. එය ‘අජෙය’ වරයකි. ඊට මහා බ්‍රහ්මයා එකඟ විය.

මේ වන විට ලංකාව පාලනය කළේ කුවේරය. වහාම ලංකාවට ගිය රාවණා කුවේරයා සිංහාසනයෙන් නෙරපා දමා ලංකා රාජ්‍යයත් කුවේර සතු පුෂ්පක රථයත් (දඬුමොනර යන්ත්‍රය) පැහැරගෙන ලංකාධිපති බවට පත්විය.

මය නමැති යක්ෂ ගෝත්‍රිකයාගේ දියණිය වූ මන්දෝදරී කුමරිය සරණපාවා ගත් රාවණාට මේඝනාද, අක්ෂය යනාදී වශයෙන් පුතුන් රැසක්ම සිටි බව කියනු ලැබේ.

දිග් විජය හෙවත් රාජ්‍යයන් සමඟ යුද්ධ කොට එම රටවල් අල්ලා ගැනීමේ යෙදුණු රාවණා මිහිපිට වූ සියලු රාජ්‍ය අත්පත් කර ගත්තේය. මුළු පොළෝතලයම පාලනය කළ රාවණා සක්විති රජෙකි.

මිහිතලය ජය ගැනීමෙන් නොනැවතුණු රාවණාට දෙව්ලොව ද අල්ලා ගැනීමට සිත් විය. මෙම අරමුණ ඇතිව සිය පුත් මේඝනාද ද සමඟින් දෙව්ලොවට ගොස් යුදකොට දෙව්ලොව දෙවියන් පරදා දෙවියන්ගේ රජ වූ ඉන්ද්‍රයා ද සිරභාරයට ගන්නට රාවණාට හැකි විය. රාවණාට ‘ඉන්ද්‍රජිත්’ යන නම්බුනාමය ලැබුණේ එබැවිනි.

මිනිස් ලොව, දෙව්ලොව ආදිය ද පාලනය කරන්නා වූ රාවණා බලයෙන් උදම්ව දුරාචාර ක්‍රියාවන්හි යෙදුණු බවත් සුර – අසුර කන්‍යාවන් බලෙන්ම කෙළෙසූ බවත් ‘රාමායනය’ පවසයි. එසේ වුවද, මිනිස් ලොව ද, දෙව් ලොව ද රාවණා දුටු රූපශ්‍රීයෙන් අගතැන්පත්ම කාන්තාව වූ සීතාදේවිය පැහැරගෙන ආ රාවණා ඇයට කිසිදු බලහත්කාරකමක් නොකිරීම හේතුවෙන් ඔහු ස්ත්‍රී දුරාචාර ක්‍රියාවන්හි යෙදුණේය යන රාමායන ප්‍රකාශය අසත්‍යයක් ද විය හැකිය. ඒ හේතුවෙන්ම රාවණා පරමාදර්ශී රජෙකු ද වන්නේය. රාම ඉදිරියේ අග්නි පූජාවට බඳුන් වීමෙන් සීතා සිය පතිවෘත්තා බලමහිමය ද විදහා පෑවාය.

ලංකාධිපති වූ කුවේර බලයෙන් පහකොට රාවණා ලංකා රාජ්‍යය සිය අණසක යටතට ගත්තේ කුවේර අධික සැප සම්පත් විඳිමින් බලය අයුතු ලෙස පරිහරණය කරද්දී ජනතාව අන්ත දුගී දුප්පත් භාවයට පත්වීමේ හේතුවෙනැයි කියනු ලැබේ. රාවණා ලංකා රාජ්‍යය සත් රුවනින් පිරවූ බව කියනු ලැබේ. රාවණා වෛද්‍ය ශාස්ත්‍රයෙහි ද කෙළ පැමිණියෙකි. ලංකාව පුරා ඔහුගේ ඔසු උයන් පැවති අතර රිටිගල, ලග්ගල, හග්ගල, රූමස්සල, දොළුකන්ද යනු ඉන් කීපයක් පමණි. මේවා දුර්ලභ ගණයේ ඖෂධ වර්ගවලින් පිරී පවතී.

රාවණා වෛද්‍ය ශාස්ත්‍රයෙහි කෙළ පැමිණයා සේම වටිනා වෛද්‍ය ග්‍රන්ථ රැසකම කර්තෘවරයා ද වෙයි. නාඩි පරීක්ෂා, අර්ක ප්‍රකාශ, රස රත්නාකරය, උඩ්ඩිස චිකිත්සා, කුමාරි තන්ත්‍රය, ඔඩ්ඩිස චිකිත්සා, වටිකා ප්‍රකරණය යනු ඔහු ලියූ වෛද්‍ය ග්‍රන්ථයන්ගෙන් සමහරකි.

සිය දේවිය වූ මන්දෝදරීගේ දොළදුක් සංසිඳවනු පිණිස ද රාවණා වටිනා වෙද පොතක් ලීවේය. බාල දරුවන්ගේ වෙද පොත නම් වූ එය ‘කුමාර හෘත් චිකිත්සාව‘ නම් වෙයි. එම හේතුවෙන් රාවණා පිරිපුන් මානව දයාවෙන් යුත් පුද්ගලයෙක් ද වෙයි. විවිධ යාග-හෝම සඳහා ගැනීමට දඹදිව බමුණන් බැඳගෙන සිටි සතුන් මුදාහළ රාවණා උපරිම සත්වකරුණාවෙන් යුත් අයෙක් ද විය. රාම-රාවණා යුද්ධය අතරතුර තුවාල වී යුදබිම ඇදවැටුණු රාම – ලක්ෂමණ දෙදෙනාට රාවණා සියතින්ම බෙහෙත් බැන්දේය. ඔහු සංගීත ශාස්ත්‍රයෙහිද කෙළ පැමිණියෙකි.

දඹදිව අයෝධ්‍යා පුරයේ රාමගේ රූමත් බිරිය සීතා දේවිය බලහත්කාරයෙන් පැහැර ගැනීම හේතුවෙන් රාවණා දුෂ්ට රජෙකැයි ප්‍රකට විය. රාවණා සීතා පැහැර ගත්තේ ඇයගේ රූපශ්‍රීයට වශීවීම නිසා යයි රාමායනය පැවසුවත් සිය නැඟනිය වූ සුර්පනකාට රාමගෙන් සිදු වූ අතවරයක් හේතුවෙන් ඔහුගෙන් පළිගැනීම් වස් ය ඇය පැහැර ගත්තේ.

සුර්පනකා නිතරම මෙන් දඹදිව අයෝධ්‍යාව ආසන්නයේ ගැවසුණාය. ඇය දුටු රාම තුළ ඇය කෙරෙහි පිළිබඳ සිතක් පහළ විය. එහෙත් සුර්පනකාට රාම හා එක්වීමට බාධකය වූයේ සීතාය. සීතා මරා දමන්නට සුර්පනකා උපායක් යෙදුවාය. ඒ දුටු ලක්ෂමණ සිය හීයෙන් සුර්පනකාට විද්දේය. හී පහරින් සුර්පනකාගේ නාසය ද කනක් ද කැපී ගියේය. වැගිරෙන ලේ සහිතව සුර්පනකා මෙම අවනඩුව සිය සොහොයුරාට කීවාය.

මෙයින් කෝපත් වූ රාවණා අයෝධ්‍යාවට ගියේ සීතා පැහැරගෙන එන්නට නොවේ. රාමගෙන් පළිගන්නටය. එහෙත් රාම එහි නොසිටීම හේතුවෙන් රාවණා සීතා පැහැරගෙන ආවේය.

පරමාදර්ශී රජෙකු වූ රාවණාගේ ජීවිතයේ අවසාන වචන කීපය ඔහුගේ දුරදක්නා නුවණ මොනවට ප්‍රකට කරයි. රාමගේ හී පහර වැදී රාවණා යුද බිම ඇද වැටුණේය. එවිට රාම සහ ලක්ෂමණ දෙදෙනාම රාවණා ආසන්නයට ගියහ. ඔවුන් දෙස බැලූ රාවණා මෙසේ ප්‍රකාශ කළේය.


කුමාරවරුනි!
යම් කාර්යයක් උතුම් යයි වැටහේද,
එය නොපමාව කළ යුතුය.
යම් කාර්යයක් අලසකමින් අතපසු වන්නේ ද,
එය අවසන් වන්නේ ද නොවෙයි.
එහෙත් අකැමැත්තක් ඇති වුවත්
අසුබ කාරණය නම් අතපසු කළ යුතුමය.



Thursday, August 23, 2012

රාවණා රජු

'
 
 
 රාවණා සමයේ අතිශය දියුණු කෝච්චි භාවිතා කර තිබූ බව හෙළි වෙයි.

සුද්දන් විසින් හැදූ රේල් පීලි ටිකවත් දික් කර ගැනීමට නොහැකිව උඩ බලාගෙන සිටින නිවට ජාතියක් සේ අද අපි උකටලීව බලා සිටිමු. ඒත් රාවණ සමයේ සිටි අපගේ මුතුන් මිත්තන් වූ හෙළුවෝ ඈත ආකාසයේ දිස් වෙන චක්‍රාවාට වලට ගොස් සිංහනාද පවත්වා ඒවා තම අණසකට ලක් කරද්දී හෙළදිව සුර පුරයක් ලෙස තෙදින් වැජඹුන හැටි ඔබ මීට පෙරත් අරිසෙන් අහුබුදු සූරීන් ඇතුළු හෙළ හවුළේ වියතුන්ගේ පර්යේෂණ පත්‍රිකා වලින් කියවා ඇති. එසේනම් එවන් ශ්‍රේෂ්ට ජාතියකට අතිශය දියුණු ප්‍රවාහන පද්ධතියක් තිබුණ බවත් අරුමයක් නොවේ. මෑතකදී පුරාවිද්‍යා කැණීම් වලින් හමුවූ ආකාරයට එතෙක් මෙතෙක් ලෝකයේ තිබූ කෝච්චි වලට වඩා අතිශය දියුණු කෝච්චි, රාවණ රජතුමාගේ ලංකාපුර රාජධානියේ තිබී ඇති බව දැනගත්තොත් ඔබ පුදුමයට පත් වේවි. වර්ගපූර්ණිකාවේ බ්ලොගයේ මේ ලිපිය දිවෙන්නේ අපෙන් සැඟවූ ඒ රාවණ තාක්ෂණය සොයමිනි.
මීට මාසයකට පමණ පෙර පෙට්ටිපොළ ප්‍රදේශයේ ඉතාමත් රහසිගතව කරන ලද කැණීමකදී ඉපැරණි ලෝහමය වස්තුවක් හමු විය. එය දිගින් අඩි 40 ක් පමණ වන අතර පළලින් අඩි 10 ක් පමණ සහ උසින්ද අඩි 10 පමණ විය. එය ඇතුළත කුහරයකි. ඒ පිළිබඳව කරන ලද පර්යේෂණ වලින් පැහැදිළි වී ඇත්තේ එය කෝච්චි මැදිරියක් බවයි. වැඩිදුරටත් පෙට්ටිපොළ ප්‍රදේශයේ කරන ලද ස්කෑන් කිරීම් වලදී පැහැදිළි වූයේ එවන් වස්තූන් තිහක් පමණ පොළොව අභ්‍යන්තරයේ මීටර් 400 කට පමණ යටින් ඇති බවයි.

අවසානයේදී එම කෝච්චි පෙට්ටිය කන්ටේනරයක බහා එංගලන්තයේ ලන්ඩන් සරසවියට යවා ඇත. ඊට හේතු ලෙස අභ්‍යන්තර ආරංචි මාර්ග පැවසුවේ, එය සංරක්ෂණය කිරීමට බවයි. කඳින් හෙළදිවේ ජීවත් වුවත් හිතින් එංගලන්තයේ සිටින පරයින් අපගේ හෙළ ඉතිහාසයෙන් මතුවෙන වසර 35000 ක් පමණ පැරණි පාහියංගල ඇටසැකිල්ලක් පවා එංගලන්තයට යවද්දී කෝච්චි පෙට්ටියක් තියා ගනීවිද? අවසානයේදී අර ඇටසැකිල්ල එතරම් පැරණි නැති බවට කෙප්පයක් ගොතා කීමට ඉඩ තිබෙන අතර, කෝච්චි මැදිරියත් සුද්දන්ගේ කාලයේ එකක් බවට ගල් පැලෙන බොරුවක් කියාවි.

පෙට්ටිපොළදී හමුවූ කෝච්චි පෙටිටිය එංගලන්තයට යැවීමට පෙර කරන ලද පරීක්ෂණ වලට අනුව එය වසර ලක්ෂයකට වඩා පැරණියි. එසේම එය සාදා ඇති ලෝහය මෙතෙක් පෘථිවියේ ඇතැයි හඳුනාගත් ලෝහ වර්ගයක් නොවේ., ඒ අනුව හෙළයින් පිටසක්වල තාක්ෂණය භාවිතා කළ බවට නැවතත් ඔප්පු වෙයි. එසේම පෙට්ටිපොළ භූගතව ඇතැයි සැලකෙන කොච්චි පෙට්ටි අතර කෝච්චි එංජිමක්ද තිබූ අතර වැඩිදුරටත් ස්කෑන් කිරීමේදී, එය වර්තමානයේදී ධාවනය වන කෝච්චි එංජින් මෙන් නොව Mercury Vortex Engine (MVE) භාවිතයෙන් රසදිය යොදා ධාවනය කරන ලද්දක් බව පැහැදිළි විය. නමුත් අපගේ ඒ හෙළ තාක්ෂණය සහමුලින්ම වළලා දැමීමට බලධාරීන් කෲර වූයේ රාවණ රජතුමා කෙරෙහි ඇති ද්වේශය නිසාම නොවන්නේද?

පෙට්ටිපොළ නැමති ප්‍රදේශයේ සිටින වයෝවෘද්ධ ගැමියෙක් වන කළු ආතා නොහොත් හර්මානිස් අප්පුහාමිට අනුව පෙට්ටිපොළ ප්‍රදේශයේ රාවණා රජුට අයත් අබලන් වූ කෝච්චි පෙට්ටි ගාල් කිරීමේ මධ්‍යස්ථානයක් තිබී ඇත. මෙවන් ජනප්‍රවාදයන් ඉබේ ඇති වන්නේ නැත. පෙට්ටිපොළ යන නම දෙස මොහොතකට බලමු. පෙට්ටි+පොළ, යනු කෝච්චි පෙට්ටි නවතා තිබූ පොළ මිස අන් කවරක්ද? (වා+රිය+පොළ යනු දඬුමොණර යාත්‍රාංගනයක් වූවා සේ).

අතීතයේදී මැදිරිගිරිය ප්‍රදේශයේ කෝච්චි නැවතුම් පොළක් තිබූ බව දැන් අනාවරණය වී තිබේ. මැදිරිගිරිය යන්නේ පද නිරුක්තිය වන, මැදිරි=දුම්රිය මැදිරි, ගි=ගිය, රිය=රථය , අනුව එදා දුම්රිය මැදිරි හෙවත් කෝච්චි ගමන් කළ ප්‍රදේශයක් බව තහවුරු වෙයි.

ලොව ඉපැරණිම බස වන්නේ හෙළ බස බවත්, යුරෝපීයයන්ගේ ඉංග්‍රීසි බස පසුව පැමිණි බසක් බවත් ඔබ හොඳාකාරවම දනී. යුරෝපීයයන් විසින් කෝච්චිය හඳුවන්නේ "Coach" යන නමින් වන අතර එය හැදුනේ "කෝච්චිය" යන හෙළ වචනයෙන්ම බව කලින් වාක්‍යය පදනම්ව සිතාගැනීමට පුළුවන. ඒ අනුව සුද්දන්ට පෙර කෝච්චි තිබුණේ හෙළයින්ට බවත් පැහැදිළි වෙයි.

අතීතයේ හෙළ දිවේ පොත් ගුල් වල තිබූ හෙළ පුස්කොලපොත් පෙරළා සිය මව් රටට ‍රැගන ගිය සුද්දන් ඒවායෙන් කෝච්චි තාක්ෂණය සොරාගෙන ඇත. අදටත් ලන්ඩන් කෞතුකාගාරයේ ඇති හෙළ පුස්කොළපොතක් වන කෝමාණශ්‍රාස්ත්‍රයේ රාවණා රජතුමාට තිබූ කෝච්චි තාක්ෂණය ගැන පැහැදිළි කරයි.

කිසිදු පුරාවිද්‍යාත්මක කැණීමකින් රේල් පීලි වල නටඹුන් හමු නොවී තිබීමෙන්, අතීතයේදී රාවණ රජතුමාගේ කෝච්චි ගොස් ඇත්තේ රේල් පීලි වල නොවන බව පැහැදිළි වෙයි. කෝමාණශ්‍රාස්ත්‍රයට අනුව එදා කෝච්චි ගොස් ඇත්තේ පොළොවට අඩියක් පමන ඉහළිනි, ඒ ප්‍රතිගුරුත්ව තාක්ෂණය භාවිතා කිරීමෙනි. ඒ අනුව රාවණ රජතුමාගේ කෝච්චි වල තාක්ෂණය අද පවත්නා සුද්දන්ගේ මෝඩ රේල් පීලි තාක්ෂණයට වඩා ඉතාමත් දියුණුය.

මීට අවුරුද්දකට පමණ පෙර කොච්චිකඩේ ප්‍රදේශයේ තිබී හමුවූ සෙල් ලිපියක දැක්වුණේ "ශර රා දුක ශශප" යන්නයි. එහි හෙළ නිරුක්තිය වනාහී, "ශ්‍රී රාවණ රාජා දුම්රිය කඩය".

දැන් එම සෙල් ලිපිය හමුවූ "කොච්චිකඩේ" යන නමේ නිරුක්තිය බලන්න. කොච්චිකඩේ හැදී තිබෙන්නේ "කෝච්චිකඩේ" යන නමිනි. එනම් රාවණ රජතුමාගේ කාලයේදී කෝච්චි විකුණන කඩයක් එම ප්‍රදේශයේ තිබී ඇත. ඒ බව ප්‍රදේශයේ තාමත් සිටින ඉපැරණි පුද්ගලයින් ජනකතාවක් ලෙස පවත්වාගෙන යයි.


මා හිතවත් මාරයා බ්ලොග් කරුවාගේ මිත්‍ර තාපස තුමෙක් කුණ්ඩලීනී යෝගයට සමවැදී බැලූ කල්හි පෙනී ගොස් ඇත්තේ කොච්චි කඩේ යනු හුදෙක් කෝච්චි නැවතුම් පලක් පමණක් නොවූ බවය. ඔහු පවසන පරිදි එකල මුළු ලෝකයටම කෝච්චි තැනු වේත්, විකිණීම කළෙත් අප හෙළුවන් විසින්ය. කොච්චිකඩේ ලෙස ඉහත දැක්වූයේ අද කොළඹ ලෙස හැඳින්වෙන ප්‍රදේශයේ එකල තිබූ එම කෝච්චි අලවි සැලයි. තවද අලවිය සීග්‍රයෙන් වැඩි වීම නිසා අලවි කටයුතු වල පහසුවට කොච්චිකඩ කිහිපයක්ම හෙළදිවෙහි තැන් තැන් හී පිහිටුවා තිබූ බවත් පැහැදිලි විය. එයින් ප්‍රධාන අලවි සැල වූයේ අප අද මීගමුව අසල කොච්චිකඩය ලෙසින් වහරනු ලබන ස්ථානයට වන අතර කොලඹ කොච්චි කඩය යනු එහි අනු ශාකාවකි. තවද මෙවැනිම වූ කොච්චි කඩ කිහිපයක්ම තැනින් තැන තිබුනද අද වන විට ඒවා තිබූ තැන් අප්‍රකටය. ඉදිරියේදී එම තැන් නැවත සොයා බලා හෙලි කිරීමට අප කටයුතු කරන්නෙමු.

රාවණා රජතුමාගේ සමයේ තිබූ කෝච්චි කඩ වල කෝච්චි අලෙවිය සඳහා සිටි වෙළඳ සේවකයින් වෙනමම විශේෂීකරණය වූ කුලයක් ලෙස හැඳින්වුණි. ඔවුන්ට "කෝච්චි මිනිසුන්" නම් විය. අදටත් ඔවුන්ගෙන් පැවත එන්නෝ සිටින අතර ඔවුහු අද හැඳින්වෙන්නේ "කොච්චි මිනිසුන්" ලෙසටය. ඔවුන්ගෙන් බහුතරයක් කොළඹ කොච්චිකඩේ ප්‍රදේශයේ සිටීමෙන් මෙය තවදුරටත් පැහැදිළි වෙයි.

එසේම වාරියපොළ යන නම නිසාම එය දඬුමොණර ගුවන් තො‍ටුපොළක් ලෙස සැලකීමට හැකිනම්, මම දක්වා ඇති ඊට වඩා වැඩි සාක්ෂි අනුව කොච්චිකඩේ රාවණ රජතුමාගේ කෝච්චි විකිණීමේ කඩයක් තිබූ බව ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට නොහැකිය. ප්‍රතික්ෂේප කරන්නන් එහි කෝච්චි කඩයක් නොතිබූ බවට ඇති සෙල් ලිපියක් පෙන්වන ලෙස මා අභියෝග කරමි.

රාවණ රජතුමාගේ කෝච්චි Mercury Vortex Engine (MVE) භාවිතයෙන් රේල් පීළි නොමැතිව පොළොවෙන් අඩියක් පමණ ඉහලින් ගමන් කළ බව කලින් පැවසුවෙමි. විශේෂත්වය වන්නේ ඒවා මහ මග ගමන් කිරීමයි. ජනාකීර්ණ ප්‍රදේශයකට කෝච්චිය පැමිණීමේදී මහ පාරේ සිටින පදිකයින්ව ඉවත් කිරීම සඳහා කෝච්චියේ යන්නන් හයියෙන් හූ තියයි. හූ නාදය අසන පදිකයෝ ඈතින් කෝච්චියක් එන බව දැනගනී. මේ බව ඉපැරණි පුස්කොළපොත් වල සඳහන් වී තිබේ.

අදටත් සුද්දන්ගේ දුම් කෝච්චි වල හූ නාදයක් ඇසෙන්නේ, අපගේ පැරණි හෙළ පුස්කොළපොත් වලට අනුව ඒවා ගොඩ නැගීමේදී නියමාකාරයෙන් MVE හඳුනාගැනීමට නොහැකි වුවත් සම්ප්‍රදායට ගරු කළ යුතු නිසාවෙනි.

අද කාලයේ පවා කෝච්චියේ තියා බස් වල පවා යන කොල්ලන් ජනාකීර්ණ ප්‍රදේශයක් දු‍ටු විට හූ තියන හැටි ඔබ දැක ඇති. ඔවුන් එලෙස හැසිරෙන්නේ ඔවුන්ගේ හෙළ යක් ලේ ධාතුව තුළ අර පැරණි හෙළයින් කෝච්චියේ යන විට හූ තැබූ ආකාරය සටහන්ව ඇති නිසයි. නමුත් නාගරික ලුම්පත් පන්තියට අයත් කොල්ලන් එලෙස නොහැසිරෙන්නේ ඔවුන්ට හෙළයින්ගේ ලේ නොමැති නිසාවෙනි. එනිසා බස් වල කෝච්චියේ යන විට ජනාකීර්ණ ප්‍රදේශ වලදී හූ තියන කොල්ලන් දැක ඔවුන්ට පරිභව නොකරමු.

එසේම අතීතයේ හෙළුවෝ කෝච්චියේ යන විට පාරේ යන මගීන්ට අනතුරු ඇඟවීමට හූ කිව්වා කී ගමන් ඔබට මුවගට සිනහ නැගෙන්නේ එය නුසුදුසු දෙයක් බව සමාජගතවී තිබෙන නිසයි. නමුත් එදා වුන් කිසි සේත්ම කෝච්චි තුළ ගීත ගායනා නොකළ නිසා ඔවුන් දැනගත්තානම් අනාගත පරම්පරාව කෝච්චි වල බස් වල යනකොට සින්දු කියන බව, ඔවුන් බඩ අල්ලාගෙන හිනා වෙනු ඇත.

"අඟරු කකා වතුර බිබී කොළඹ දුවනයකඩ යකා", "උඩරට මැණිකෙට පටකුඩ දෙක දෙක" ආදී ලෙස අවුරුදු දහස් ගණනාවක් අපගේ ජන වහරේ තිබෙන හෙළ සාහිත්‍යය හැදී ඇත්තේ අතීතයේ රාවණ රජතුමාගේ දුම්රිය යන ශබ්දයන් අනුකරණය කරමිනි. නමුත් නිර්ලජ්ජිතව අද බොහෝ උගතුන් යැයි කියාගන්නා මෝඩයින් සිතාගෙන සිටින්නේ මේවා සුද්දන් ගෙන ආ කෝච්චි නිසා බිහි වූ බවයි. සුද්දන් ගෙන ආ කෝච්චි වලින් මිනිසුන්ගේ ලේ ඇට නහර ඇතුළට කිඳා බැස ඇති එවැනි ජනප්‍රවාද බිහි වේවිද කියා වර්ගපූර්ණිකාව බ්ලොග් එක කියවන බුද්ධිමත් ඔබම සිතා බලන්න. කොඩ්‍රින්ටන් නැමැති පර සුද්දාගෙන් ණයට ගත් පරනවිතාන නැමැති කළු සුද්දා ලියූ ඉතිහාසය අපි කිසි සේත්ම පිළිගන්නේ නැත.
ලොව සිටින කිසිදු විද්‍යාඥයෙකුට ඒ සඳහා කිසිදු පැහැදිළි කිරීමක් දීමට නොහැකිව බලා සිටියත් අවසානයේදී නාසා ආයතනයේ දත්ත විශ්ලේෂණ අංශයේ ප්‍රධානී මහාචාර්ය විලියම් හික්ස් (Prof. William Hicks) මහතා පහත දැක්වෙන කරුණු 4 මතු කර පෙන්වන ලද්දේය.
1. මෙම දුම්රිය මාර්ගය මීට වසර ලක්ෂ ගණනකට පෙර ඉදි කරන ලද්දක් වීම.
2. එය වර්තමානයේදී පෘථිවියේ ඇති තාක්ෂණයට සමාන එකක් වීම.
3. එපමණ කාලයකට පමණ පෙර කෝච්චි තාක්ෂණය තිබුණේ ලොව එකම ජාතියකට පමණක් වීම.
4. ඒ කාලයේදී පෘථිවියෙන් අඟහරු ග්‍රහයා වෙත යාමට හැකි වූයේද එම ජාතිකයින්ට පමණක් වීම
ඒ ජාතිය අන් කවරක්වත් නොව හෙළදිවේ සිටින හෙළයින් බවත්, ඉහත දුම්රිය මාර්ගය අඟහරු මත ඉදි කළේ ඒ ශ්‍රේෂ්ට ජාතියට නායකත්වය දුන් රවණා රජතුමා විසින් බවත් එතුමා ප්‍රකාශ කළේය.

“ලෝකයට ශිෂ්ටාචාරය බෙදා දුන්නේ හෙළයින් විසින් බව මීට වසර 15 කට ප්‍රථමයෙන් (1997) අරීසෙන් අහුබුදු සූරීන් කියන විට “මෙම ලියුම්කරුද” ඊට සිනාසුනි. අපගේ මොල හැඩ ගස්වා ඇත්තේ එපරිද්දෙනි. නමුත් බටහිර ලෝකය විසින් දැනට සොයාගෙන ඇති තොරතුරු අනූව ඔහුගේ අදහස නිවැරදිය."
 

ලොව මවිත කල රොස්වෙල් අබිරහස

'



 ◄◄ The Roswell UFO Incident ►►

මීට වසර 65කට පෙර, එනම් 1947 දී මුළු ලොවම මවිත වූ සිදුවීමක් රොස්වෙල් ප්‍රාන්තයේ සිදුවිය. අප කවුරුත් හොඳින් හඳුනන, හඳුනා නොගත් පියාසර වස්තූන් දර්ශනය වූ බවටත්, ඇමෙරිකාවේ විවිධ ප්‍රාන්තවලට ඉහළ අහසේ එම වස්තූන් එහා මෙහා ගමන් කළ බවටත් එම කාලයේ කටකතා ඇති වී තිබිණි. මිනිසුන්ගේ කුතුහලය දෙගුණ කරමින් 1947 ජූලි මස 8 වන දින රොස්වෙල් ප්‍රාන්තයට පීරිසියක හැඩය ඇති අපූර්ව වස්තුවක් කඩාවැටී තිබිණි.

මෙම අනතුර නිසා රොස්වෙල් ප්‍රාන්තය නොව මුළු ඇමෙරිකාවම විස්මයෙන් ඇළලී ගිය අතර පසුදින පුවත්පත් මගින් මෙම ගින්නට පිදුරු මිටි පිටින් දමා තිබුණි. රොස්වෙල් ඩේලි රෙකෝඩ්ස් පුවත්පත මෙම සිදුවීම වාර්තා කර තිබුණේ “රොස්වෙල් හමුදා ක්ෂේත්‍ර බළකාය පියාඹන පීරිසියක් අල්ලා ගෙන තිබේ” යනුවෙනි. ඒ ජූලි 8 සවස පළවූ පුවත්පතෙහිය. ජූලි 9 වන දින පළවූ පුවත්පතට එම බළකායේ ප්‍රධානී බ්‍රිගේඩියර් රෝජර් රෑම් පවසා තිබුණේ අපූරු කතාවකි“රොස්වෙල් පියාඹන පීරිසි කතාව ගොතන ලද කතාවක්” ලෙස එහි පළ කර තිබුණි.

ඉන් වසර 65 කට පසු 2012 දී, හිටපු CIA විශේෂ නියෝජිතයෙකු විසින් රොස්වෙල් සිදුවීමේ අබිිරහස එළිකිරීමට පටන්ගෙන තිබේ. ඔහු පවසන ආකාරයට රොස්වෙල් ප්‍රාන්තය ඉහළ අහසේ එහාමෙහා ගොස් තිබුණේ UFO නොහොත් හඳුනා නොගත් පියාසර වස්තුවකි. නැතහොත් පියාඹන පීරිසියකි. නමුත් ඇමෙරිකානු රජය විසින්, එය කාලගුණ බැලුනයක් ලෙස ප්‍රසිද්ධ කරන ලෙස අණ කර තිබිණි. මෙම සිදුවීම් අතර පියාඹන පීරිසියක් රොස්වෙල් වෙත කඩා වැටීමත්, ඒ සමගම එම ප්‍රදේශය අධි ආරක්ෂිත කලාපයක් බවට පත් කිරීමත් වැනි හේතු ජනතාවගේ කුකුස වැඩිකර ඇත. එමෙන්ම නියම සිදුවීම හෙළි නොකිරීම නිසා රටවල් අතර සීතල යුද්ධයක් හට ගැනීමට අර ඇදීමක් ද තිබූ බව ඔහු පවසයි. යානය කඩා වැටි ප්‍රදේශය, (AREA 51)“ 51 ප්‍රදේශය” ලෙස නම් කර, පර්යේෂණාගාරයක් ස්ථාපනය කර යානයේ සුන්බුන් පරීක්ෂාවට ලක්කර තිබේ.

යානය සාදා තිබූ අමුද්‍රව්‍ය පවා පෘථිවියෙන් සොයාගත හැකි නොවූ ද්‍රව්‍යයක් වූ අතර අද දක්වා එය අබිරහසක්ව පවතී. යානය තුළ තිබි හමු වූ වටිනාම වස්තූන් ලෙස ඔහු පවසන්නේ, අසාමාන්‍ය පෙනුමක් සහිත ජීවීන් දෙදෙනාය. එක් ජීවියකු මාරාන්තික තුවාල සහිතව සිටි බවත්, පසුව මියගිය බවත්, අනතුරින් මියගිය තවත් ජීවියෙකු එහි සිටි බවත් ඔවුන් දෙදෙනා ඉතා රහසිගත ලෙස පර්යේෂණ සඳහා භාවිත කළ බවත් ඔහු ප්‍රකාශ කර තිබේ. ජීවීන් දෙදෙනා මියගිය පසු, විශාල පෙට්ටිවල අසුරන ලද මෘත ශරීර පිළිබඳව ඉන් පසුව කිසිම දිනක දැනගන්නට ලැබි නැත.

එම කාලයේ පළවූ පුවත්පත් වාර්තාවලින් ගැලවීගත නොහැකි වූ ඇමෙරිකානු රජය 1997 දී පමණ The Roswell Report නමින් විශේෂ වාර්තාවක් නිකුත් කර තිබිණි. එම වාර්තාව සාමාන්‍ය ගුවන් අනතුරක් පිළිබඳ වාර්තාවක් පමණක් වූ අතර එය ඔවුන්ගේ ප්‍රයෝගයක් පමණක්ම බවට පුවත්පත්වලින් තව තවත් චෝදනා එල්ල වන්නට විය.

තත්ත්වය මෙසේ තිබියදී, මියගිය අසාමාන්‍ය ජීවීන් පිළිබඳව කිසිදු තොරතුරක් වාර්තා නොවීමත්, ඔවුන්ගේ මෘත ශරීරවලට කුමක් සිදුවීද යන්න සෙවීමත් තමා වෙත පවරාගත් පුවත්පත්, ඇමෙරිකා රජයට මහත් හිසරදයක්ව පැවැතිණි. CIA නියෝජිතයාගේ අදහසට අනුව නම් ඉහත කී මෘත ශරීර රැගෙන යාමට පසුකාලීනව පිටසක්වල යානා පැමිණ තිබේ. 51 ප්‍රදේශයේ සිටි ඇමෙරිකානු ගුවන් හමුදා සෙබළුන් සමග මිතුරු වූ පිටසක්වලුන් ඔවුන්ගේ මියගිය සගයන් වෙනුවට, සිය තාක්ෂණයෙන් බිඳක් පෘථිවි වැසියන්ට ලබාදීමට කැමැත්ත පළකර තිබේ.මියගිය ජීවීන් සහ පිටසක්වල තාක්ෂණයෙන් අංශු මාත්‍රයක් එකිනෙකා අතර හුවමාරු වූ පසු යන්නට ගිය පිටසක්වලුන් ඊට වසර පහකට පමණ පසුද 51 ප්‍රදේශයට ඉහළ අහසේ සැරිසැරූ බවට සාක්ෂි ඕනෑ තරම් තිබේ.

20 වන සියවස මැද භාගයේ ඇමෙරිකානුවන් ළඟ තිබූ තාක්ෂණයෙන් F22, B2 වැනි ප්‍රහාරක යානා කිසිසේත්ම බිහිවිය නොහැකිය. රොස්වෙල් සිදුවීමෙන් වසර 3ක් යන්නට මත්තෙන් ඇමෙරිකාවෙන් බිහිවූ ඉහත කී යානා, නිර්මාණය කරන ලද්දේ එදා පිටසක්වලුන්ගෙන් ලබාගත් අංශු මාත්‍රයක් වූ
තාක්ෂණයෙන් බව ඔහු එකහෙලාම ප්‍රකාශ කරයි. එසේ නොවන්නට එවැනි යානා බිහිවිය හැකිව තිබුණේ 2050 වසරේ පමණ බව ඔහුගේ අදහසයි.

මෙම සිදුවීම පිළිබඳව සාක්ෂි එක් කරන ජනමාධ්‍ය යෝධ පියවරක් ඉදිරියට තබමින් 1995 දී වාර්තාගත වීඩියෝ පටයක් මාධ්‍යයට ඉදිරිපත් කළහ. එහි සටහන්ව තිබුණේ කුඩා පර්යේෂණගාරයක් තුළ කාය ව්‍යවච්ජේදනයකට මුහුණ දී සිටින අසාමාන්‍ය ජීවීන් දෙදෙනෙකි. ජේ. ස්ටැන්ලි සහ ජැක් බානට් නම් මාධ්‍යවේදීන් දෙදෙනාගේ කැමරාවේ සටහන්ව තිබූ එම වීඩියෝ දර්ශන නිසා ඇමෙරිකානු රජයට සිය අබිරහස එළි වී ඇති බව දැනුනත්, ඔවුන් ප්‍රකාශ කරන ලද්දේ එම වීඩියෝ දර්ශන කුඩා දරුවන්ගේ මපට් දර්ශන පෙළක් බවයි. ඉන් නොනැවතුණ මාධ්‍යය, වීඩියෝ දර්ශන වඩාත් පැහැදිලි ලෙස ළං කර (Zoom in) බැලීමෙන් පසු, අනන්‍යතාව තහවුරු කළ හැකි කරුණු 2ක් සොයාගැනීමට සමත් විය. ඉන් පළමුවැන්න වූයේ එම රසායනාගාරයේ, පර්යේණය සිදුකළ වෛද්‍ය විශේඥයන් කීපදෙනාගෙන් එක් අයකුගේ වෛද්‍ය කබායේ තිබූ අනන්‍යතා අංකයයි. එම අංකය සහිත වෛද්‍යවරයා සොයාගැනීමට ජනමාධ්‍ය විසින් දැඩි පරිශ්‍රමයක් දරා තිබුණ ද ඔවුන්ට එම වෛද්‍යවරයා හමු වී නැත. අනිත් කාරණය වූයේ පර්යේණාගාරයේ බිත්තියක එල්ලා තිබූ දින දර්ශනයකි. වැදගත් කාරණා සාක්ෂි ලෙස ඉදිරිපත් කරමින් රොස්වෙල් සිදුවීම් අබිරහස එළිකරගැනීමට උත්සාහ දැරූ ජනමාධ්‍යයට අවසානයේ සිදුවූයේ ඇමෙරිකානු රජයේ දැඩි දෝෂදර්ශනයට ලක්වීමටය.

මේ ආකාරයට රොස්වෙල් පිළිබඳ එක් එක් කරුණ බැගින් මාධ්‍ය වෙත ඉදිරිපත් කරන හිටපු CIA විශේෂ නියෝජිතයා මේ වනවිට 89 හැවිරිදිය. ඔහු තම ප්‍රකාශයන් අතරතුර පවසන්නේ මෙම සිදුවීම් මාලාව එක් කනකින් අසා අනිත් කනෙන් පිටකර දැමීම ඉතාම යෝග්‍ය බවයි. “ඇමෙරිකන් රජය දැන්වත් සත්‍ය හෙළිකළ යුතුයි” ඔහු තවදුරටත් පවසයි. “එහෙම නැත්නම් ඔවුන් කියාවි, මේ කතාව අවුරුදු 89ක මහල්ලෙකුගේ උමතු කතාවක් විතරයි කියලා. අවුරුදු 89ක් වුණු මට සිද්ධ වුණේ මගේ හෘද සාක්ෂියෙන් බේරෙන්න බැරි වුණු එක. කවදාහරි රජයටත් එසේම වෙයි. එදාට මේ අබිරහස හරි අපූරුවට විසඳෙයි” ඔහු සුසුම් අතරින් පවසයි



රොස්වෙල්  අබිරහසේ දුර්ලබ චයාරුප 


'
'
 '
 '
 '
 

Friday, July 6, 2012

පිරිතේ බලය පර්යේෂණාත්මකව හෙළිවේ

'


මම  මේ පහල දාල තියෙන වීඩියෝ එක බලල ඔබම ඒක තීරණය කරන්න පිරිත් ඇත්තද නැද්ද කියල

මෙන්න අනිත් වීඩියෝ එක
ඔබට  මෙම ලිපිය වැදගත් කියල හිතෙනවා නම් comment එකක් නොදා යන්න අමතක කරන්න එපා

Monday, June 18, 2012

වසර 12,000ක් පැරැණි ඇටසැකිල්ලක් බුලත්සිංහල පාහියන් ලෙන් විහාර භූමියෙන් හමුවේ


වසර 12,000ක් පැරැණි ඇටසැකිල්ලක් බුලත්සිංහල පාහියන් ලෙන් විහාර භූමියෙන් හමුවේ

අවුරුදු 12,000 පැරැණි පූර්ණ මිනිස් ඇටසැකිල්ලක් දකුණු ආසියාවේ විශාලතම ලෙන වු බුලත්සිංහල පාහියන් ලෙනෙන් හමු වෙයි.

ශ්‍රී ලංකාවේ ලෙනෙකින් මෙතරම් පැරැනි පූර්ණ ඇටසැකිල්ලක් හමුවූ පළමු අවස්ථාව මෙය බව පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තුමේන්තුවේ අධ්‍යක්ෂක ජනරාල් ආචාර්ය සෙනරත් දිසානායක මහතා පැවැසීය.

ආචාර්ය ශිරාන් දැරණියගලයන්ගේ මාර්ගෝපදේශනය යටතේ පුරාවිද්‍යා නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්ෂක ආචාර්ය නිමල් පෙරේරාගේ අධීක්ෂණය යටතේ සිදුවූ මේ ලෙන් කැණීම් නවීන තාක්ෂණික ක්‍රමශිල්ප යටතේ සිදුකිරීමට මේ වසරේ පෙබරවාරි මසදී ආරම්භ කරන ලද්දකි. මීට වසර විස්සකට පෙරදීද පාහියන් විහාර ලෙනෙන් මිනිස් අවශේෂ ලැබුණද මෙවැනි සම්පූර්ණ ඇටසැකිල්ලක් ලැබුණි මුල්ම අවස්ථාව මෙය බව ආචාර්ය නිමල් පෙරේරා කීවේය.

බලන්ගොඩ මානවයා හෙවත් නූතන මානවයාගේ ඇටසැකිල්ලක් මෙලෙස හමුව ඇති අතර ලෙන් පොළෝ මට්ටමින් මීටර් එකහමාරක් යටදී මතුවූ ඇටසැකිල්ල වකුටු වූ ස්වරූපයකින් වළක තැන්පත් කර තිබුණක් ලෙස හඳුනාගත හැකි බව මේ පර්යේෂන ව්‍යාපෘතු භාර නිලධාරී ඔෂාන් වෙදගේ හා විශ්‍රාමික කැණීම් නිලධාරී ඇල්ෆ්‍රඩ් ද මැල් පැවැසූහ. 

මේ විහාර ලෙනේ 1986 දී කරනු ලැබූ කැණීම්වලදී අවුරුදු 37,000 පැරැණි මානව අවශේෂ ලැබී ඇති අතර,වසර 5500 සිට වසර 28500ක් දක්වා කාලයන්ට අයත්වන හිස්කබල් 5ක්ද හමුවී ඇත

Friday, June 15, 2012

අතිශය දුර්ලභ ශ්‍රී දළදා වහන්සේ වන්දනාකිරීමේ ඡායාරූපයක්.

'
 අතිශය දුර්ලභ ශ්‍රී දළදා වහන්සේ වන්දනාකිරීමේ ඡායාරූපයක්...........

බාමියන් බුදු පිළිමය විනාශ කරන ආකාරය [මුන්ට හෙනගහපිය]

'

 '



මුස්ලීමුන් බුදු පිළිම වලට වෛර කරන්නේ ඇයි, ඒවා විනාශ කරන්නේ ඇයි?

මෙම වීඩියෝව ඔබ මීට පෙර දැක නැත්නම් මදකට නරඹන ලෙස ඉල්ලා සිටිමි.

මින් දැක්වෙන්නේ ඉස්ලාමික තලිබාන් මූලධර්මවාදීන් විසින් ඉතා ම්ලේච්ඡ ලෙස ඩයිනමයිට් දමා බාමියන් බුදු පිළිම විනාශ කර දමන ආකාරයයි. බලන්න එම බුදු පිළිම වල ශීර්ෂයන් විනාශ කරද්දී ඔවුන් “අල්ලා!!!” කියා මහ හයියෙන් මරහඬ තලන හැටි…
මෙසේ වූයේ ඇයි? තලිබාන් යනු “නිකම්ම” ත්‍රස්තවාදීන් නිසාද?… නෑ ඔවුන් අකුරටම ඉස්ලාම් ආගම පිළිපදින උදවියයි. එනිසයි ඔවුන්ට “මූලධර්මවාදීන්” යැයි කියන්නේ. ඉතින් එය ලොවම පිළිකුල් කරන ත්‍රස්තවාදයක් බවට පත් වීම අරුමයක් නොවේ. කුරානයෙන් සහ හදීස් වලින් බුදු පිළිම විනාශ කිරීමට දෙන්නේ විශාල අනුබලයකි.

Quran 14:35 And [mention, O Muhammad], when Abraham said, “My Lord, make this city [Makkah] secure and keep me and my sons away from worshiping idols.

ඊට අමතරව පිළිම විනාශ කරන ලෙස නොකියා කියන තව බොහෝ කුරාන් පාථයන් මෙම ලිපියේ දැක්වේ, කියවා බලන්න. මෙහි පිළිම යනු අන් අය ආගමික වශයෙන් වන්දනා කරන හෝ ගරු කරන ඒවායි.

ඉස්ලාම් වල මූලධර්ම 6 ක් තිබෙයි. ඒවා “Six Kaliima” ලෙස හැඳින්වේ. ඒවා ගොඩ නැගී තිබෙන්නේ කුරාණය ආශ්‍රයෙනි, උදාහරණයකින් කියනවානම් බෞද්ධයින්ගේ “පන් සිල්” වගේ. එහි මුල්ම එක වන “ටයිබාහ්” වල තියෙන්නෙ මෙහෙමයි.

There is none worthy of worship but Allah, Muhammad is the messenger of Allah.
ඒ අනුව අල්ලාහ් හැර කිසිවෙකුට නමස්කාර කරන්න මුස්ලීමුන් ඉඩ දෙන්නේ නෑ. වෙනත් අය ඔවුන් ඉදිරියේ අන් ප්‍රතිමා වලට නමස්කාර කරනවානම් සහ ඒවා විනාශ කිරීමට ප්‍රමාණවත් ශක්තියක් මුස්ලීමුන්ට තිබෙනවානම් ඔවුන් එය වහාම විනාශ කරයි.

ආගමික ප්‍රතිමා විනාශ කිරීමේ ඉස්ලාම් ඉගැන්වීම්, ඉස්ලාම් වල දෙවන ප්‍රධානතම ග්‍රන්ථය වන හදීස් වල දක්වා ඇති ආකාරය මෙම ලිපියේ පැහැදිලිවම විස්තර කර තිබේ.

එහිදී මුහම්මද් නිශ්චිතවම පවසා තිබෙන්නේ, අන් අයගේ නමස්කාරයට පාත්‍ර වෙන සියළුම පිළිම විනාශ කරන ලෙසයි. එනිසා මුස්ලීම් නීතිය ඇති සියලුම රටවල් වල කිසිදු අන්‍යාගමික පිළිමයක් ප්‍රසිද්ධියේ තැබිය නොහැකියි, අනිවාර්යයෙන්ම විනාශ කරයි.

එසේම හදීස් වල දැක්වෙන පරිදි වරක් “Amr ibn Abasah” මුහම්මද්ගෙන් ඔහු කවුදැයි ඇසූ විට මුහම්මද් පවසා ඇත්තේ ඔහුව අල්ලාහ් එවා තිබෙන්නේ සර්වබලධාරී දෙවියන්ව විශ්වාස කරවීමට සහ පිළිම විනාශ කිරීමට බවයි.

මුහම්මද් කාබා නගරය සහ මක්කම අත්පත් කරගත් පසු කළ මුල්ම වැඩේ වන්නේ එහි තිබූ සියලුම දේව ප්‍රතිමා විනාශ කිරීමයි. ඒ ගැන කුරානයේ 9 වැනි සුරාවේ දැක්වෙයි. (නිශ්චිතවම කිව නොහැකි වුනත් එදා මුහම්මද් සහ ගෝලබාලයින් මක්කමේදී විනාශ කළ පිළිම අතර බුදු පිළිම සහ බෝධිසත්ව පිළිමත් තිබූ බව කාලයකට පෙර සමහර පොත් පත් වලින් කියවා තිබූ බව මතකයි. මන්ද යත් මක්කම යනු බෞද්ධයින්ගේ පිළිගැනීම අනුව බුදුන්ගේ සිරි පතුල තිබෙන ස්ථානයයි, එහි බුදු පිළිම සහ බෝධිසත්ව පිළිම නොතිබෙන්න හේතුවක් නෑ.)

දැන් ලංකාව දෙස බැලුවොත්, දැනට ශ්‍රී ලංකාවේ ජනගහන වර්ධන අනුපාතය 1% ක් වෙද්දී සිංහලයින්ගේ ජන වර්ධන අනුපාතය සෘණ ගණනක් බව පහසුවෙන් වැටහෙයි. එහෙත් මුස්ලීම් ජනගහන වර්ධන අනුපාතය 4% ක් විතර වී ඝාතික ශ්‍රිතයක් ලෙස එකවරම ඉහලට ගමන් කරයි. මුස්ලීම් ජනගහනය බහුතරය වීම මේ සියවස තුලදී අනිවාර්යයෙන්ම සිදු වේවි.

තවමත් අපේ රටේ මුස්ලීම් ජනගහනය 10% ක් පමණයි සිටින්නේ. ඒත් ඔවුන් සමස්ත රටේ විතරක් නෙමෙයි, කිසියම් ප්‍රදේශයක වුනත් බහුතරය වුන විට එම ප්‍රදේශය තනිකරම ඉස්ලාම් ආගමට අනුවයි පාලනය කරන්නේ. ඔබ වරක් කුරගල ට ගොස් තිබේනම් එහි තිබූ බුදුපිළිම වල ශීර්ෂයන් කුඩු පට්ටම් කර ඇති බව පෙනේවි, කුරගල ගැන ඇති වාර්තාමය වැඩසටහන් වල පවා එය දැක්වෙයි.

නිර් ආගමික පෙරමුනේ රාළගේ අ‍ටුවාව බුදු දහම වෙනුවෙන් පෙනී නොසිටියද සිංහලයන් ලෙස අපි සිංහල ශිෂ්ටාචාරය වෙනුවෙන් පෙනී සිටිමු. එසේනම්, ඉහත වීඩියෝවේ දැක්වෙන ලෙස මීට වසර කිහිපයකට පෙර මලයාසියාවේ බුදු පිළිම වලට අත් වූ ඉරණමම, තව වසර කීපයකින් අනුරාධපුරයේ සමාධි ප්‍රතිමාවට, තොළුවිල බුද්ධ ප්‍රතිමාවට, ගල් විහාරයේ බුද්ධ ප්‍රතිමා වලට වෙන්න යන බව දැනි දැනී, අපගේ මුතුන් මිත්තන් දිවි පුදා ‍රැකගත් ඒ ප්‍රෞධ ශිෂ්ටාචාරයේ ස්වර්ණයමය දායාදයන් මතු උපදින ඔබගේ දරුවාට… මුණුබුරාට දායාද කිරීම වෙනුවෙන් කතා නොකර සිටින්නේ කෙසේද?

අපගේ අනාගත මුනුබුරු මිණිබිරියන් ඉතා අවාසනාවන්තයෝය, ඔවුන් යම් දිනෙක ගල් විහාරයේ සැතපෙන බුදු පිළිමයේ ශීර්ෂය මත ගල් ක‍ටුවෙන් කොටා මෙලෙස ඉස්ලාමික ලංකිස්ථාන් රජයක් විසින් විනාශ කරන හැටි රූපවාහිනියෙන් බලා සිටින්නේ කෙසේද? ඉතින් ඒ මතු පරපුර එම දිනය උදා වූ විට… ඒ අඳුරු මොහොතේදී… එම අවාසනාවන්ත තත්ත්වය උදා වෙන තුරු කටබලියාගෙන සිටි අතීත පරපුර වන අපට සාප කරනු ඇත.

මුස්ලීම් ජනගහන ජිහාඩය නැවැත්වීමට දැන්වත් කටයුතු කරමු. මේ සඳහා පෙරමුනේ රාලගේ අ‍ටුවාව තුළින් අප පවසන්නේ, ශ්‍රී ලංකාවේ සියල්ලන්ටම වාර්ගික බේධයකින් තොරව, සෑම දෙනාටම එක සමානව බලපාන පරිදි එක පවුලකට උපරිම දරුවන් 3 ක් ලෙස උපත් පාලන නීතියක් ගෙන ඒමට රජයට එකාවන්ව බල කරන ලෙසයි. ඉදිරි දසකය තුළ එවැන්නක් සම්මත වී අකුරටම ක්‍රියාත්මක නොවුනහොත් ශිෂ්ටාචාරයක අවසානය ඔබගේ දරු මුණුබුරන් සියැසින් දකිනු ඇත. අහෝ… සමහරුන් තවමත් මුස්ලීම් සහෝදරත්ව සාගරයේ පිහිනමින් සිටී.

මතක තබා ගන්න… පැවත එන්නේ මොකාගෙන්දැයි සොයන්නට කැප කරන ජීවිත කාළයකට වඩා, මෙහෙම ඉන්නේ මොකදැයි සිතන්නට වැය කරන විනාඩියද, මෙතැනින් එහාට යන්නේ කොහාටදැයි සිතන්නට වැය කරන තප්පරයද වටිනා බව…

 

 

 



අපේ තාක්ෂණය

'
 
 
 1998 දී ඇමරිකානු පුරාවිද්‍යාඥයන් පිරිසක් බැබිලෝනියාවේ පුරාවිද්‍යා කැනීමක් කරන ලදී. එහිදී සොයාගත් දේ “History Channel” නැමති ඇමරිකානු රූපවාහිනී චැනලයෙන් ලොවපුරා ප්‍රචාරය කරනලදී. සොයාගන්නා ලද පිලිස්සුනු මැටි පුවරු ලේඛන මගින් කියවුනේ බැබිලෝනියානු ශිෂ්ටාචාරය ඔවුන් විසින් ගොඩනගන ලද්දේ ගුවන් මගින් ආ සිංහ මිනිසුන් කියාදුන් පරිදි බවයි. මෙම සිංහ මිනිසුන් හෙලයන් බව නිශ්චය කරගන්නේ ලොව පුදුම හතෙන් එකක් වන බැබිලෝනියාවේ එල්ලෙනෙ උයන් වතු සිංහ මිනිසුන්ගේ රටේ “සිහගිරි” නම් ස්ථානයේ ඇති ආකාරයට නිර්මාණය කරන ලද බව එම මැටි පුවරු වල සඳහන් වීමෙනි. “

“කාශ්මීර රාජාවලියේ වංශකතාව වන “රාජතරංගනිය” පවසන පරිදි මිසරයේ පිරමීඩ සෑදීමට තාක්ෂණික දැනුම සපයන ලද්දේ හෙල අසුරයින්ය.” (රුවන්වැලිසෑය, මිරිසවැටිය හා ජේතවනාරාමය යන චෛත්‍යය තුන හා ඊජිප්තුවේ පිරමීඩ තුනෙහි පිහිටීම ඔරායන් තරු රාශියේ බඳ පටිය ලෙස හඳුන්වන තරු තුනට එල්ලවන පරිදි නිමවා තිබීම මෙයට සාක්ශියකි.)

“ලෝකයට ශිෂ්ටාචාරය බෙදා දුන්නේ හෙලයන් විසින් බව මීට වසර 10 කට ප්‍රථමයෙන් (1997) අරීසෙන් අහුබුදු සූරීන් කියන විට “මෙම ලියුම්කරුද” ඊට සිනාසුනි. අපගේ මොල හැඩ ගස්වා ඇත්තේ එපරිද්දෙනි. නමුත් බටහිර ලෝකය විසින් දැනට සොයාගෙන ඇති තොරතුරු අනූව ඔහුගේ අදහස නිවැරදිය.“
 

1969 දි හදගමන දිණමින පත්තරේ වාර්තකලේ මෙහෙමයි.

'
 1969 දි හදගමන දිණමින පත්තරේ වාර්තකලේ මෙහෙමයි.

Tuesday, June 12, 2012

කවදාවත් ඔබ නොදැකපු දෙයක්




1935 වසරේ නිකුත් වී ඇති විනාඩි 37 ක ලංකාව පිළිබඳ වාර්තා චිත්‍රපටියක් ගැනයි මේ කතාව. "ලංකා ගීතය" (song of ceylon) {මෙතනින් යන්න} නමින් යුතු මේ චිත්‍රපටිය ලංකාව ගැන ඇති පැරණිම උසස් මට්ටමේ වාර්තා චිත්‍රපටිය ලෙසයි සලකන්නේ.

මේ ගැන මම දැන ගත්තේ ලංකා කැමරා සඟරාවකට සිනමාවේදී තිස්ස ඔබේසේකර මහතා විසින් ලිවූ ලිපියකින්. එතුමා පවසන ආකාරයට මීට කළින් කළ ලංකාව සම්බන්ධව කළ රූපගත කිරීම් ගැන සඳහන්ව ඇතත් ඒවා මේ ලංකා ගීතය මෙන් උසස් නිර්මාණයන් ලෙස නොසැලකේ. සිනමාවේදී තිස්ස ඔබේසේකර මහතා, එතුමාට දකින්න ලැබුණු 1904 දී කළ "Ramble Through Ceylon" නැමති මෙවැනිම වාර්තා චිත්‍රපටියක් ගැන පවසා තිබේ. ලංකා ගීතය බැසිල් රයිට් නැමති අයෙකු විසින් නිපදවා ඇත. මහා බ්‍රිතාන්‍යාය් GPO Film Unit මේ චිත්‍රපටියේ නිශ්පාදන සමාගම වී ඇති අතර අනුග්‍රහය දක්වා ඇත‍්තේ Ceylon Tea Propaganda Bureau, Empire Tea Marketing Board යන ආයතන විසින්ය.

මේ මුළු සිනමා සිතුවම ම එදවස සමාජය ගැන වැදගත් තොරතුරු රැසක් ඉදිරිපත් කළ ද මගේ හිත වැඩියෙන්ම ගියේ මේ චිත්‍රපටියේ අවසාන විනාඩි කිහිපයේ ඇති පොළොන්නරුවේ ගල් විහාරයේ දර්ශන කිහිපයක් සඳහාය. පුරාවිද්‍යාත්මක වශයෙන් මෙම කොටසේ ඇත්තේ අනුපමය වැදගත් කමකි. මෙම දුලබ දර්ශන මගින් 1935 දී ගල් විහාරය තිබුණේ කෙසේද යන්න ගැන සජීවී අදහසක් ලැබේ.

ඒ කොටස බලද්දී මට පොළොන්නරුවේ මෑත ඉතිහාසය ගැන අතුරු කතාවක් මතක් උනා.

කැම්පස් එකේ ඉන්න කාලේ "ඡායාරූප ඇසුරින් හෙළිවන පොළොන්නරුව ලෝක උරුම නගරයේ ස්මාරක සුරැකීමේ ස්වභාවය" යන මාතෘකාවෙන් යුතු පුරාවිද්‍යා නිබන්ධනයක් සඳහා පරණ ඡායාරූප රැසක් මම එකතුකර ගත්තා. ඒ අතරට පොළොන්නරුවේ ගල් විහාරයත් ඇතුළත් වුණි. මගේ ඡායාරූප එකතුවේ ඇති ගල් විහාරයේ ස්වරූපය ගැන පැරණිම ඡායාරූපය 1866 - 1870 කාලයේදී ගනු ලැබූවක්. ඒ Joseph Lawton ගේ ඡායාරූප අතරින්ය. ඊට අමතරව ආසන්න කාලයේ මෙරටට ආ විදේශ සංචාරකයින්ගේ වාර්තා මගින්ද වැදගත් තොරතුරු රැසක් අනාවරණය කර ගත හැකිවිය. මෙම චිත්‍රපටියේ දැක්වෙන 1935 වසර වන විට පොළොන්නරුව ඉංග්‍රීසීන් විසින් සොයාගෙන ගතවී තිබුණේ වසර 115 ක පමණ කාලයකි. 1900 න් පසුව පොළොන්නරු වටදාගෙය ආදී ප්‍රධාන ස්ථාන පුරාවිද්‍යාත්මක්ව සංරක්ෂණය ඇරඹුණු අතර ඒ අනුව ගල් විහාරය අවට ප්‍රදේශයත් සංරක්ෂණය කර ඇත. G. E. Mitton විසින් 1916 දී දැක තිබුණේ මෙතැනට ආ බෞද්ධයන් සැතපෙන පිළිමයේ මුහුණ හා දෙපතුල් ජලයෙන් සේදූ බවයි. (ලංකාවේ නටබුන් නගර, පරිවර්තනය සරත්චන්ද්‍ර ජයකො‍ඩි) නමුත් මේ චිත්‍රපටියේ සිටින වන්දනාකරුවා එවැන්නක් නොකරයි. කලින් තිබු එම සිරිත 1935 වන විට වෙනස් වී ඇති බව සිතිය හැකිය. එස්. ටී. නිහාල් සිං විසින් ලිවූ "Ceylon new and old" කෘතියේ 1928 දී ගත් මෙම ස්ථානයේ ඡායාරූපයකින් චිත්‍රපටියේ ඇති කාලයට සමකාලීනව මෙම ස්ථානයේ ස්වරූපය දැකගැනීමට හැකිය. නමුත් මේ චිත්‍රපටියේ ඇති කාලයට වසර 4 කට පසුව, එනම් 1939 දී මෙම ස්ථානයට ආ ඩබ්ලිව්. ටී. කීබල් පවසන්නේ වනයේ හුදකලා වී තිබු මෙම විහාරයේ පොල්තෙල් පහනක් පවා දැල්වූයේ කලාතුරකින් බවයි. (පුරුදු පාර, පරිවර්තනය පේමචන්ද්‍ර අල්විස්) ඔහු දුටු එම හුදකලා බව මෙම චිත්‍රපටියේද දැකගත හැකිය. මගේ නම් අදහස තහඩු ආවරණ නොතිබුණු එදා ගල් විහාරය අදට වඩා හොඳ බවයි....

එමෙන්ම හිටි ප්‍රතිමාවේ හිසේ කොටසක්ද නැත. (අද මෙම කොටස ප්‍රතිසංස්කරණය කර ඇත)

සෙසු කොටස් වලින්ද එදවස සමාජය ගැන වැදගත් තොරතුරු රැසක් හෙළිදරව් වේ..........